Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Ένα διαμάντι που συμπεριφέρεται σαν άνθρακας...

Από τούτο το Blog δεν θα μπορούσε να λείπει μια σύντομη αναφορά σε ένα αληθινά προικισμένο μουσικό αλλά αρκετά εγωκεντρικό άτομο.

Το παρακάτω medley του Michael Schenker είναι ένα τυπικό παράδειγμα του τι πραγματικά μοναδικό αντικείμενο είναι η κιθάρα στα χέρια ενός χαρισματικού μουσικού.

Κατά τη ταπεινή μου άποψη είναι ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς στην Ιστορία της Rock,χωρίς όμως να τύχει της αναγνώρισης που του αναλογούσε.Ένας μουσικός ο οποίος πέρασε καινούριες κιθαριστικές φόρμες στη Rock,συνδιάζοντας με εκπληκτικό τρόπο μελωδία, συναίσθημα και δεξιοτεχνία επιρρέαζοντας χιλιάδες νέους κιθαρίστες.Βρέθηκε στα 15 μόλις του χρόνια να παίζει για τους Scorpions του μεγάλου του αδελφού Rudolph ,ο οποίος και του χάρισε και την πρώτη του κιθάρα όταν τον πρωτοάκουσε να παίζει.Πολύ σύντομα οι Scorpions τον έχασαν,μιας και όταν τον άκουσαν οι Βρετανοί UFO του ζήτησαν να τους ακολουθήσει σε ηλυκία 17 χρόνων.Η συμμετοχή του σε αυτή τη μπάντα υπήρξε καθοριστική ώστε να γίνουν οι UFO μια από τις μεγαλύτερες μπάντες της Heavy Rock σκηνής στα 70s.Η αποχώρηση του για την δημιουργία του προσωπικού του project MSG,οδήγησε σε μαρασμό και τελικά σε διάλυση των UFO.

Δυστυχώς για τον ίδιο και όλους εμάς που αγαπούμε τη μουσική του ο διστροπος χαρακτήρας του ,με το πέρασμα των χρόνων, τον έχει οδηγήσει στο περιθώριο.Κακές επιλογές συνεργατών , προσωπικές κόντρες που τον οδήγησαν στην εκ νέου αποχώρηση του απο τους UFO (έπειτα από την επανασύνδεση τους,η οποία έφερε μοναδικές δουλειές ,θυμίζοντας μας πόσο σπουδαίοι είναι ακόμα και σε αυτή την ηλυκία) ,έχουν προδιαγράψει γιαυτόν μια μοναχική πορεία , η οποία όμως ικανοποιεί μονάχα τις παραξενιές του.

Η ικανότητα του να μας προσφέρει μοναδικές κιθαριστικές εμπειρίες ,ακόμα και σήμερα, παραμένει μοναδική.Η συνεργασία του όμως με άσημους και μέτριους μουσικούς μας προσφέρει, τελικά, ένα μέτριο μουσικό αποτέλεσμα που αδικεί ,πρώτον απο όλους ,τον ίδιο του τον εαυτό. Κιθαριστικά αριστουργήματα ενταγμένα σε μετριότατες συνθέσεις.

Ίσως τελικά αυτή να είναι και η κατάρα για τους πραγματικά μεγάλους...Ότιδήποτε είναι γύρω τους πρέπει να περιστρέφεται στο δικό τους σύμπαν.

Όμως Michael η μουσική είναι σαν το ποδόσφαιρο...Ομαδικό παιχνίδι!!!!!



1 σχόλιο:

chmarni είπε...

Δε ξέρω ρε γαμώτο αλλά αυτό το καθαρά κιθαριστικό ποτέ μου δεν το χώνεψα.
Φυσικά για το ταλέντο και τη τεχνική του παλικαριού ουδείς λόγος, αλλά τον προτιμώ ως κιθαρίστα σε μπάντα (βλ. UFO), παρά σε επιδείξεις υψηλής τεχνικής, που τους μόνους που μπορούν να αφορούν, είναι μαθητευομένους κιθαρίστες σε ωδεία.