Άκου! Άκου τι παίζει!!!

Νέο post λοιπόν μετά από καιρό...Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω να πώ κάτι ιδιαίτερο μιας και τούτες τις μέρες περνώ μια περίοδο πλήρους απάθειας για οτιδήποτε, ασχολούμενος κυρίως με ανούσια ''ελαφρά'' πραγματάκια που κρατούν το μυαλό μου ξεκούραστο.Έτσι λοιπόν σήμερα αποφάσισα να διαφοροποιήθω και λίγο και να postάρω και κάτι σοβαρό, κι όταν μιλάμε για μουσική μόνο τέτοιο θα μπορούσε να είναι.Πρόκειται για ένα κομμάτι που είχα να ακούσω πολύ καιρό αν και είναι ένα απο τα αγαπημένα των νεανικών μου χρόνων.Είναι περίεργο πως μπορεί να ξεχαστεί ένα τραγούδι που κάποτε έκανε την βελόνα του πικάπ μου να χορευει ευτυχισμένη στο άκουσμα αυτού του υπέροχου τραγουδιού κι εμένα να ταξιδευω και να αναπολώ τα περασμένα ή κι όλα αυτά τα ωραία που ήλπιζα να έρθουν...Στο άκουσμα του ένιωσα έντονη συγκίνηση γιατί πήγα χρόνια πίσω όταν άκουγα με τον αδερφό μου τους αγαπημένους μας UFO του αγαπημένου μας Michael Schenker, ''ρουφώντας'' κάθε στιγμή που για μας ήταν μοναδική όταν οι νότες απο τα ηχεία δονούσαν κάθε έπιπλο του σπιτιού.Σχεδόν σε κάθε στιγμή κάθε κομματιού φωνάζαμε ενθουσιασμένοι ''άκου τι παίζουν'' και μας προκαλούσε τέτοιο ενθουσιασμό σαν να το ακούγαμε πρώτη φορά.Αυτή ήταν η μαγεία των νεανικών χρόνων που όλα είναι τόσο απλά.Ποιος ξέρει η απλότητα μπορεί να είναι και το κλειδί για την ευτυχία...
Έτσι λοιπόν αυτό Παναγιώτη είναι αφιερωμένο σε εσένα που μου έμαθες να ακούω τους UFO και σε μεγάλο βαθμό να είμαι κι ένας σωστός άνθρωπος μιας και ο δικός σου κώδικας αξιών, όσο κι αν μεγαλώνοντας δεν μπόρεσα να τον κατανοήσω σε όλο του το εύρος,δίνει το απόλυτο περίγραμμα ενός ανιδιοτελούς και ηθικού ανθρώπου.
Να ξέρεις ότι μου λείπεις πολύ από τότε που επέλεξες μια άλλη πόλη για να ζείς...

UFO - MARTIAN LANDSCAPE


Υ.Γ.:Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές πέρασε κι ένα αυτοκίνητο ''ουρλιάζοντας'' με τέρμα τα σκυλάδικα.Η απόλυτη αντίθεση που κάποια άλλη στιγμή θα με εξαγρίωνε και πιθανόν θα μου χαλούσε και τη διάθεση.Τούτη τη φορά όμως δεν με αγγιξε κάν, είπαμε δεν υπάρχει λόγος να κουράζουμε το μυαλό μας με μαλακίες και μαλάκες σκυλάδες, είμαι συγκινημένος και απλά σκέφτομαι μακάρι να νιώθει κι ο μαλάκας ο σκυλάς όπως νιώθω εγώ για τη μουσική, όταν ακούει τα σκυλάδικα του, αρκεί να μη σκοτώσει κανα άνθρωπο...