Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

ΥΠΕΡ-ΗΡΩΕΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Καλησπέρα...Αρχικά θα ήθελα να γράψω κάποιες πρόχειρες πρώτες σκέψεις σαν εισαγωγή, με αφορμή τις τσόντες που κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι , στις μέρες μας. Ως εδώ ουδέν μεμπτό ,αλλά όταν τα χέρια που συναλλάσονται αυτές τις τσόντες είναι θεσμικά πρόσωπα που λειτουργουν εξωθεσμικά τότε τίθεται ένα ζήτημα και μάλιστα σοβαρότατο με προεκτάσεις που φλερτάρουν έντονα με αξιόποινες πράξεις , οι οποίες , μάλιστα , υπάρχει η γενικότερη αίσθηση ότι επιχειρήθηκε να συγκαλληφθούν.
Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν αυτά που βλέπω κι ακούω δίπλα μου ή και πιο πέρα , είναι όνειρο ή πραγματικότητα . Άν είναι στον ξύπνιο μου ή στον ύπνο μου... Η γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στην καθημερινότητα αυτής της χώρας ( πόλης δηλαδή , αλλά αυτό είναι αλλή κουβέντα) , αγγίζει τα όρια της ψυχεδέλειας.
Ζούμε σε μια εποχή ελαστικών , ευέλικτων συνειδήσεων , στην υπηρεσία του καιροσκοπισμού και απλά παρακολουθούμε .Βρίζουμε και αναθεματίζουμε όλους εκείνους που συμβάλλουν με τις πράξεις τους σε παράνομες συναλλαγές , ενώ τους φθονούμε γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο.
Καθόμαστε μπροστά στα χαζοκούτια και παρακολουθούμε το εκάστοτε θέμα που έχουν επιλέξει να μας πασάρουν,και πολύ πρίν το πρώτο διάλειμμα για τις διαφημίσεις , έχουν διανεμηθεί ήδη κι οι ρόλοι για το show.Το πλήθος είναι πεινασμένο , θέλει σκάνδαλα , πολλά σκάνδαλα κι αυτοί είναι εκεί για να τους ταίσουν.


ΥΠΕΡ-ΗΡΩΕΣ

Η τηλεόραση για κάθε εποχή δημιουργεί τους δικούς της ''ήρωες'' που πολύ συχνά βρίσκουν ανταπόκριση σε πλατιες μάζες του κοινωνικού μας συνόλου γιατί το άτιμο το μέσο έχει ''διεισδητικότητα''...
Παλιότερα στα πρώτα βήματα της , ήταν ο ''Χριστός'' στο μυθιστόρημα του Καζαντζακη που '' έσκισε '' ο Φώσκολος , ο φυματικός Καφετζόπουλος στην ''Αστροφεγγιά'', έπειτα ήταν η Μαρία Αλιφέρη στα ''Τετράγωνα των αστέρων '' , μετα η Ροζίτα , ο Τέρενς , η Ρούλα , ο Γιαγκος Δράκος και πολλοί άλλοι αξέχαστοι ''αστέρες''... Είναι φανερό στον αναγνώστη ότι η αλληλουχία των ονομάτων ορίζει μια φθίνουσα γραφική παράσταση ποιότητας...
Ώς εδώ όμως...Η ποιότητα δηλώνει δυναμικά παρούσα κι ετσι φτάνουμε στο σήμερα και τους τωρινούς αστέρες οι οποίοι δεν είναι απλοί ήρωες , αλλά υπερήρωες , βγαλμένοι από τα πιο τρελό κόμικ που σίγουρα δεν είχαμε ποτέ φανταστεί ούτε σαν παιδιά...Το κόμικ της απόλυτης παράνοιας που είναι η ίδια μας η καθημερινότητα.

Οι υπερήρωες αυτοί λοιπόν έχουν τις πιο υπερφυσικές δυνάμεις συνδιάζοντας τις δυνάμεις από όλους αυτούς μαζί , τους ξενέρωτους και ξεπερασμένους , πια παιδικούς και χάρτινους ''υπερήρωες'' που διαβάζαμε όταν είμασταν μικροί και αφελείς. Αλλά σε αντίθεση με αυτούς , οι δικοί μας υπερήρωες ,πάνω απ΄όλα, είναι πραγματικοί, και το ξέρω γιατί καθημερινά τους βλέπω στην τηλεόραση,αλλά ακόμα κι αν δεν τους δώ την επόμενη μέρα παντού θα μιλάνε γι αυτούς και τα κατορθώματα τους.
Μιλάμε (γράφουμε για την ακρίβεια) κάνουν απίστευτα πράγματα:

Eίναι προστάτες των αδυνάτων και προτάσσουν τα γεροδεμένα στήθη τους σε όποιο λαμόγιο της εξουσίας (αυτοί συνήθως είναι οι κακοί) τολμίσει να τους πειράξει.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα σύγχρονο κράτος πρόνοιας , ίσων ευκαιριών , με κύριο γνώμονα την καλή ποιότητα ζωής του πολίτη, με άμεσα αποτελέσματα την δραματική μείωση της ανεργίας , τις αξιοπρεπέστατες συντάξεις σε ηλυκία που κανείς μπορεί να τις χαρεί καθώς και άριστη ιατροφαρμακευτική και όποιου άλλου είδους περίθαλψη.Τέλος πάντων γιαυτούς που η ζωή δεν ήταν γενναιόδωρη μαζί τους , αλλά η χώρα, στην οποία έχουν την τύχη να ζούν.

Είναι εγγυήτες της διαφάνειας και έχουν κυρήξει ανένδοτο πόλεμο κατά της διαφθοράς με αποτέλεσμα αυτά τα λαμόγια της εξουσίας (είπαμε αυτοι είναι οι κακοί) να μην τολμούν να διανοήθουν έστω να προβούν σε παράνομες πράξεις και συναλλαγές.Πότε σαν δικαστές , πότε σαν εισαγγελείς , πότε απλά σαν ακαταμάχητοι ρήτορες ρίχνουν γροθιά στο ( πρώην πλέον ) κατεστημένο εξασφαλίζοντας σε όλους μας ένα κράτος δικαίου όπου όλοι οι πολίτες νίωθουν ότι η πολιτεία τους σέβεται και ύπάρχει για την ευήμερια τους.
Ειδικά σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σημειώσω τη βαθιά τομή που πέτυχαν στο πολιτικό σκηνικό και σύστημα καθαρίζοντας με τη στοιβαρή τους παρουσία το σάπιο πολιτικό γίγνεσθαι που υπήρχε πολύ παλιά στην εποχή της Αλιφέρη που μας αγαπούσε μεν (και εμεις την λατρέψαμε όμως...) αλλά που και τα λαμόγια αλωνίζαν δε...Εποχές που ευτυχώς χάρις στους αγαπημένους υπερήρωες έχουν περάσει (και υπο την παρουσία τους) ανεπιστρεπτί.

Η Μεγαλύτερη όμως προσφορά τους και τολμώ να πώ το δώρο τους και ταυτόχρονα και η κληρονομία τους πρός έμας είναι ότι μας έχουν κάνει καλύτερους άνθρωπους.Ο καθαρός τους λόγος , ο εποικοδομητικός διάλογος , η εξαντλητική κριτική στην εκάστοτε εξουσία χωρίς συμβάσεις και συμβιβασμούς πάντα πρός όφελος των πολλών και ποτέ των ολίγων , ο πολιτισμός που ξεχειλίζει σε κάθε δευτερόλεπτο από οποιαδήποτε εκπομπή , πραγματικά συντελλούν σε κάτι μοναδικά μαγικό , να ζούμε όλοι αρμονικά χωρίς μικροψυχίες , χαζους καθημερινούς ανταγωνισμούς για πρόσκαιρα προσωπικά οφέλη και επιθετικότητα.
Θυμίζω ότι παλιά υπηρχαν συνάνθρωποι μας (μπρρρρρ) που έτρεχαν σαν μουρλοί στους δρόμους και παράσερναν ότι έβρισκαν μπροστά τους (μεταξύ αυτών κι ανθρώπους) και το παρατούσαν αβοήθητο.Για να μη γράψω ότι ασχολούνταν με τις ζωές των άλλων , επωνύμων κι ανωνύμων ενώ την ίδια στιγμή δεν είχαν να φάνε; Κυρία Αλιφέρη μας αγάπησες , σε αγαπήσαμε , αλλά τι έκανες εσύ για μας , ε ; (Α ρε Αυτιά έχεις ανεβάσει το πήχη σε δισθεώρητα ύψη!)
Προσπερνώντας αυτό το ξέσπασμα ψυχής επανέρχομαι:
Μας έμαθαν πώς να έχουμε κριτική σκέψη και να φιλτράρουμε οτιδήποτε μας λένε για να μας τουμπάρουν τα λαμόγια της εξουσίας (οι κακοι!) και έτσι έχει επιτευχθεί ένα πολιτικό σύστημα με έντιμους και καταρτισμένους πολιτικούς και πολιτειακούς παράγοντες ,εκλεγμένους με εξαντλητικά κριτήρια , που ο καθένας σέβεται τον θεσμικό ρόλο που του έχει δώσει ο λαός μέσα από απόλυτα διαφανεις δημοκρατικες διαδικασίες χωρίς εξωθεσμικές επεμβάσεις (ειδικά από τους ολίγους) και τον επιτελεί άψογα είτε βρίσκεται στην συμπολίτευση είτε στην αντιπολίτευση , χωρίς προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες , παρά μόνο την όρεξη για σκληρή δουλειά στην υπηρεσία του συνόλου.
Όλα τα παραπάνω σας φαίνονται προφανή αλλά σας θυμίζω ότι παλιά την εποχή που ο Φώσκολος (μέσω κάποιου Καζατζάκη) μιλούσε στη ψυχούλα μας (ουσιαστικά μας παρηγορούσε από τα όσα τότε συνεβαιναν που είναι τόσο μακρινά όσο οι λεκέδες στο μαντήλι του Καφετζόπουλου) , οι άνθρωποι εξέλεγαν διεφθαρμένους και χωρίς πολιτικό ήθος πολιτικούς , που αντιμετώπιζαν αυτοί και οι συν αυτώ το κράτος ως λάφυρο , άτομα χωρίς οράματα και ιδανικά , γόνους γνωστών οικογενειών που το μοναδικό τους εφόδιο ήταν η καταγωγή τους και κυβερνούσαν χωρίς προήγουμένως να έχουν εργαστεί πουθενά (ναι κι όμως!) και χρησιμοποιούσαν τους θεσμούς ( βλ. Αμόλυντη και Κυρίαρχη Ελληνική Δικαιοσύνη) ως μικροπολιτικά - μικροαπατεωνίστικα εργαλεία.Απεναντίας κάποιοι άλλοι αντιμετώπιζαν τον σημαντικότατο ρόλο τους ως αντιπολίτευση σαν το στάδιο πρίν την επικράτηση στις επόμενες εκλογές με όλα τα παραπάνω προνόμια που απολάμβανε προσωρινά ο αντίπαλος ,μιας κι όλα σε αυτή τη ζωή είναι δανεικά και κάποια στιγμή επιστρέφουν.

Δανεικά...Περιφρούρησαν τους ιστούς της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής ώστε οι τράπεζες να μην λιμαίνονται τα οικογενειακα εισοδήματα, μέσα από μακρόχρονη μάχη με την ακρίβεια και πόλεμο με τα κυκλώματα της αγοράς που ανάγκαζαν παλιά (πόσο παλιά;;; όταν βλέπαμε σαν χαιβάνια τα τετράγωνα των αστέρων!Τόσο παλιά) τον μέσο πολίτη να δανείζεται όχι για το ευζην , όπως σήμερα , αλλά για το ζην , ξέρετε για την επιβίωση.

Κλείνοντας θέλω να αναφέρω και το σημαντικότερο που τους καθιστά απλά μοναδικούς στη συνείδηση όλων μας: Είναι τόσο αδιάφθοροι και κρυστάλλινοι που δεν εκμεταλέυονται ούτε στο ελάχιστο τις υπερφυσικές τους δυνάμεις πρός ιδίον συμφέρον , οικονομικό ή κοινωνικό.
Όλοι πρέπει να νιώθουμε τυχεροί κι ευγνώμονες που είναι εκεί για εμάς και κάνουν τη ζωή μας κάθε μέρα και καλύτερη , μέσα από τον ρόλο που εμείς τους έχουμε δώσει...

Όχι όπως παλιά...


Υ.Γ 1.:Προσοχή! Η διεισδητικότητα του μέσου μη μας ....... το μυαλό!

Υ.Γ.2.:Τελικά ο Ζαχόπουλος είναι πολύ hot πρωταγωνιστής...Υπάρχουν άτομα (από την κυβέρνηση) που εικάζεται ότι πληρώνουν 5.000.000. ευρω για τις ταινίες που παίζει.
Τελικά ίσως έχουν δίκιο αυτοί που λένε ότι όσοι ασχολούνται με τη πολιτική είναι ανώμαλοι!!!

Υ.Γ.3.:Δεν σημαίνει ότι για όλα φταίει η τηλεόραση και οι ''λειτουργοί'' της , αλλά δεν ξέρω, προσβάλλουν σε τέτοιο βαθμό τη νοημοσύνη και την αισθητική μου , που θα τολμούσα να πώ ότι τους απεχθάνομαι όσο και τους πολιτικούς εξουσίας!

3 σχόλια:

doctor είπε...

Κάνω σεφτέ εεεεεεεεεεε;

Επανέρχομαι συντόμως (εντός του Σ/Κ Αλλάχ θέλοντος) για τοποθέτηση επί του θέματος.

doc

chmarni είπε...

Συμφωνώ και επαυξάνω.
Να μη ξεχάσω να αναφέρω τον δικό μου αγαπημένο υπερήρωα. Είναι ο Ταρζάν ο 2ος και βγαίνει (στο γυαλί) 2 φορές την εβδομάδα μέσα από την προβολή της τηλεοπτικής ζούγκλας. Τώρα σχετικά με κίτρινους ή κιτρινισμένους τύπους τα πράγματα άλλαξαν. Αυτοί έγιναν πρώτο θέμα…
Και κάτι πολύ πεζό ίσως και κυνικό που όμως δε μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και να μη το σχολιάσω. Ο πρωταγωνιστής της τσόντας που κυκλοφορεί το τελευταίο μήνα, σε εφημερίδες, πρωθυπουργικό μέγαρο και ποιος ξέρει που αλλού , έχει δει ποτέ τον εαυτό του στο καθρέφτη ??? Αν το είχε κάνει θα διαπίστωνε ότι δε μπορεί να συγκινήσει ούτε θηλυκή αμοιβάδα.

Nikola Taska είπε...

Χαρά στο κουράγιο σου. Πολλή μελάνη τους αφιέρωσες, έστω κι ηλεκτρονική. Βέβαια έχουμε αυτούς που μας αξίζουν (αυτό αφορά τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, τις μοιραίες γυναίκες κλπ). Προσωπικά αυτούς τους "λειτουργούς" της (σο)δημοσιογραφίας τους σιχαίνομαι περισσότερο απ'τους πολιτικούς. Ως άλλοι Charles Bronson έρχονται με την αλαζονεία της ανεξέλεγκτης εξουσίας να μας σώσουν, ακόμη κι αν δεν το θέλουμε. Αυτοί ξέρουν!

ΥΓ: Μα Χρήστο, ο Ron Jeremi έκανε καριέρα στην πορνογραφία. Δεν είναι η εμφάνιση που μετράει αλλά η ερμηνεία...