Εγκλωβισμένος πάλι στο μεγάλο χωριό...
Η μισή ημέρα στο -1 ενός τεράστιου καταναλωτικού ναού,χωρίς ίχνος ημέρας...
Ο χειμώνας πλησιάζει και μάλλον μου έλλειψε...
Το καλοκαίρι φευγει και μάλλον μου λείπει ήδη...
Αλλά τι να το κάνεις όταν δεν είσαι σε κάποια παραλία...;
Ο χειμώνας είναι για την πόλη...
Το γκρίζο του, πάει με τα τσιμέντα που κρέμμονται απο τα κεφάλια μας...
Το ψύχος ''δένει'' με τη συμπεριφορά μας...
Ντυνόμαστε περισσότερο και μας πάει, μιας κι έτσι νομίζουμε ότι μπορούμε να κρύψουμε τον πραγματικό μας εαυτό, πιο έυκολα...
Κλεινόμαστε πάλι στο καβούκι του μικρόκοσμου μας και είμαστε πανέτοιμοι να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό για να τον υπηρετήσουμε...
Δουλειά σπίτι...Σπίτι δουλειά...Τοίχοι παντού...
Κάπου εκεί κρέμεται ένας καθρέφτης...
Τόλμησε να πλησιάσεις...
Τόλμησε να κοιτάξεις...
Τι βλέπεις...;
Έναν ξένο που δεν αναγνωρίζεις...;
Χαλάρωσε και κλείσε τα μάτια...Προσπάθησε να ονειρευτείς κι όταν το πετύχεις, ίσως κάποια μέρα το είδωλο να σου θυμίζει κάτι που κάποτε αγάπησες και σου λείπει αφόρρητα πολύ...
Κάτι που θα ξυπνάς το πρωί και θα τρέχεις ανυπόμονα να αντικρίσεις...
Ναι... Στον καθρέφτη που μέχρι χθές απέφευγες...
Υ.Γ.:Κρύο,θαμπωμένα τζάμια,ζεστή σοκολάτα και LOUIS ARMSTRONG...Ανυπομονώ...
Dream a Little Dream by Louis Armstrong
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
...και μια χοντρή, χνουδωτή γατούλα ξαπλωμένη γουργουρίζοντας στα πόδια σου...
Βλέπω τα πρωτοβρόχια μας έπιασαν όλους. Αλλά εγώ το έχω πει. Γουστάρω χειμώνα. Είναι πιο Blues…
Κουμπάρα εγώ θα συμπληρώσω και έναν ωραίο ζεστό καφέ σε ένα κλασσικό και γραφικό μαγαζάκι στο κέντρο της πόλης. Παρέα με τον κουμπάρο φυσικά…
Αν το είδωλο σου θυμίζει κάποιον που κάποτε αγάπησες, λογίζεσαι στους τυχερούς. Οι περισσότεροι δεν έχουμε πετύχει ούτε καν την ανάμηνηση.
Μ' έπιασε κι εμένα το φθινόπωρο. Ωραία λόγια, ωραίες μουσικές. Θα τα λέμε!
--elf καλώς ήρθες!
Μήπως ένας δρόμος για να αγαπήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας είναι και να μην του ζητούμε τον ουρανό με τ'άστρα;
--Κουμπάρε αυτο που περιγράφεις το ξέρεις ότι είναι το καλύτερο μου.Τον φετινό χειμώνα να φροντίσουμε να το επαναλάβουμε περισσότερες φορές απο πέρυσι...
--Μικρό μου, τότε μιλάμε για την απόλυτη ευτυχία εαν είναι εκεί και τα δικά σου πόδια μπλεγμένα με τα δικά μου...
Καλά πέρυσι το χειμώνα μας έφαγε ο τρέξιμο για το γάμο σου (Βασικά εσένα και τη κουμπάρα) και οι γεροντοκαψούρες (σε εμένα αναφέρομαι !!!). Αλλά στο κέντρο της πόλης υπάρχουν πολλά όμορφα και ζεστά καφέ που έχουν ανοίξει και μας περιμένουν. Και όπως ξέρεις καλά, εγώ ως Θεσσαλονικιός γουστάρω τρελά τη φάση καφεδάκι. Χαλλλαράάάάά…!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου